The réal world?! [Keegan]

Onderwerp: The réal world?! [Keegan] ma apr 13, 2015 10:35 pm

Ze was gehoorzaam meegelopen toen haar baasje haar terug uit de kooi kwam halen. Sinds het voorval van twee dagen geleden had haar eigenaar het hok al uit de kooi gezet, om te voorkomen dat ze er nog eens uit kon springen. Haar kopje was tijdens het lopen op de kooi gericht. Op momenten als deze wist ze hoe veel die veilige kooi voor haar betekende. Met dat ze dichter naar het huis ging werd het geblaf van andere honden luider en luider. Waar was haar baasje in hemelsnaam mee bezig? Ze namen niet dezelfde weg die ze normaal was, zoals ze op een gewone 'trainingsdag' deden. In plaats daarvan liepen ze regelrecht naar het nest van de wolven. Haar ogen werden groter toen ze naar het grasveld gingen waar al de andere honden zaten. Ze hield direct halt en trok vervolgens aan de riem. Dat was wel het laatste waar ze naartoe wilde. Veel leek het niet te helpen want de man klikte haar halsband niet veel later met gemak vast aan een ijzeren ketting die vast zat in de grond. Haku zat tussen twee andere vechtershonden in. Doordat de ketting op een bepaalde afstand van elkaar zaten, kon niemand aan elkaar aan. Haku kroop snel naar de plek waar de ketting in de grond verdween, zover mogelijk van de andere honden vandaan. Ze konden dan wel niet aan haar aan, maar dat wilde niet zeggen dat Haku het allemaal vertrouwde. Haar eigenaar verdween al snel terug in zijn woning, haar achterlatend op deze duistere plek. Wat wilde hij hier nu mee bereiken?! "New flesh, welcome in the réal world Hakuchi!" blafte de hond naast haar, die bekend stond als Experion, de hond die haar een keer naar het randje tussen leven en dood had gebracht. Haar oren schoten direct in haar nek bij zijn woorden. De echte wereld? In welke wereld zat ze dan de afgelopen maanden?!

Aantal berichten : 151

Als Keegan voelde dat er iets fout zat, zat er iets fout. Hij wist dat er iets fout zat, dat voelde hij gewoon. Of hij had honger, kon ook. Maar, hij had pasgeleden gegeten, dus kon hij geen honger hebben. Jawel, het kon wel, maar niet zoals het huidige moment. Zijn maag was gevuld met een vreemd gevoel. Het konden echter ook de bijwerkingen zijn van de zaadjes die hij gekregen had, welke de pijn moesten stillen. Hij had wel minder pijn, maar echt super helder denken lukte ook niet. Hij zuchtte kort en hees zichzelf overeind, zijn kaken op elkaar duwend. De wond op zijn borst begon weer kuren te vertonen, evenals de wond op zijn schouder weer begon te prikken en de wond op zijn achterpoot weer stak. Hij zuchtte opnieuw en liet zijn tong over zijn borst glijden. Hij proefde bloed op zijn tong, waardoor hij ophield. "verdomme" zuchtte hij geïrriteerd, maar hij besloot de wond te laten bloeden en gewoon de stad in te gaan. Hij had toch niets beters te doen. Misschien kon hij Hakuchi opzoeken, kijken hoe het met haar ging. Hopelijk ging alles oké. Hij zou het zichzelf dus niet vergeven als zij nu problemen kreeg. Dus hij moest gewoon kijken.
It's been a long day without you, my friend~
Toen zijn poten op de stenen van de straat kwamen waarin Hakuchi leefde, wist hij dat er iets mis was. Hij tuurde in de tuin van de knappe stafford, maar ze was er niet. Evenals haar hok. Een korte schok ging door hem heen. Waar was ze? Vrijwel meteen versnelde hij zijn pas, totdat hij vlak voor het hek stond, waarbij hij Hakuchi leerde kennen. Zijn neus ving haar geur op, wat betekende dat ze nog hier was, levend, maar wie weet wat hij aan zou treffen. Zijn neus zocht naar de plek waar de geur vandaan kwam. Zijn oren lagen in zijn nek en bezorgd keek hij de tuin in, maar het enige wat hij zag waren enkele gespierde vechthonden aan een ketting. "Verdomme, Hakuchi waar ben je," siste hij zachtjes in zichzelf, zoekend naar haar bruine vacht. Het duurde even, maar toen vond hij haar. Opnieuw ging er een schok door hem heen, gevolgd door een gevoel van woede en een stoot adrenaline. Zo snel als mogelijk liep hij naar de plek toe waar zij het dichtsbij was. Dreigende grommen kwamen uit zijn keel, naar de honden die om haar heen zaten. "Haku!" sprak hij vrij hard, terwijl zijn ruwe stem moeizaam uit zijn keel rolde. De witte vlek op zijn borst was compleet rood geworden door de bloedende borstwond. De andere wonden waren wel dicht, maar grote littekens waren zichtbaar. Zijn normaal zo mooie vacht was nu niet zo geweldig, vol wonden en littkens. Hij keek bezorgd naar haar, terwijl zijn oren naar voren gingen. "Wat is er gebeurd?!"

Haku x » x » notes

♥ ♥ ♥

Onderwerp: Re: The réal world?! [Keegan] do apr 16, 2015 11:16 pm

De ene hond die naast haar verbleef deinsde direct achteruit toen die een dreigende grom te horen kreeg. Haar oren schotten omhoog bij het horen van een grom die ze al eerder gehoord had. Ze richtte zichzelf bijna automatisch op. Keegan? "Haku!" Ze was ergens wel blij om hem te zien, maar langs de andere kant had ze niet graag dat hij haar zo zag. "Wat is er gebeurd?!" Ze schudde haar kopje bij zijn woorden. "Ik weet het niet." zei ze direct en richtte haar blik even vluchtig naar Experion, de hond die niet uitgeweken was toen Keegan op het toneel verscheen. "Alec is niet meer terug gekeerd van zijn gevecht," ze dacht luidop na, waarna ze haar blik iets wat verbaasd op Keegan richtte. "Denk je dat..." Haku richtte haar blik op haar poten. Als Alec weg was, was zij zijn vervanger. Ze was nu een vechtershond.

» One day (Keegan)
» Keegan
» Old friend (+Keegan)
» History repeats itself [Keegan]
» Finally the search came to an end! (Keegan)