When one life ends, another begins [Brokenstar]

Spottedpaw's ogen waren gericht op sterrenhemel, Starclan. Een klein glimlachje verscheen op zijn snoetje bij de gedachten aan zijn mentor. Hij was dan wel vermoord, maar dat ontnam hem niet het lot om naar Starclan te gaan. De oude reu had zijn rust eindelijk gevonden. Starclan had het zo gewild. De Medicine apprentices richtte zijn oortjes even naar achteren. Toch had hij Littleleaf nog wat langer bij zich gehad. Spotted had dan wel veel van hem geleerd, maar de leergierige hond was altijd op zoek naar nieuwe dingen. De apprentice draaide zich met een ruk om toen hij plots een stem achter zich hoorde.

Het nieuws had hem nog maar pas bereikt. zijn medicine dog, en goede vriend, Littleleaf, was niet meer. Vermoord, naar het schijnt. Dat zou betekenen dat Spottedpaw snel naar de Hoge stenen zou reizen om zijn nieuwe naam en rang te krijgen. Hij zag hem in het camp staan, zijn hoofd naar de hemel gericht. Vlak voor de jonge reu vertrok riep hij hem. "Spottedpaw!" Zijn stem klonk gebroken, want dat was waarvoor hij uiteindelijk zijn warriornaam had gekregen; Brokenvoice. Hij liep dichterbij. Littleleaf was een goede vriend van hem geweest, maar de mentor van Spottedpaw. Het moest moeilijker zijn voor de jonge reu die nog niet zo vaak geconfronteerd was met de pijn van verlies. Maar de ietwat ruwe labrador was slecht in het uiten van zijn gevoelens, en dus blafte hij niets meer.

"Spottedpaw!" Een klein glimlachje verscheen op zijn snoetje toen hij zijn leader naast zich zag staan. De jonge reu's glimlach verdween echter al snel en hij richtte zijn blik even kort op zijn poten. Hij wist dat hij binnenkort naar de Hoge Stenen moest, maar was hij daar wel klaar voor? Hij zou het alleen moeten doen, zonder hulp van zijn mentor. Hij richtte zijn blik al snel terug op Broken. "Ik kan dit niet," zei hij plots en zocht oogcontact met de bruine labrador. "Ik kan dit niet zonder Littleleaf." murmelde hij er nog zachtjes achter. Spottedpaw hield zich altijd sterk, maar nu liet hij zijn gedachten even op de vrije loop. De enige hond die hem ooit op een zwak moment als deze had gezien was Littleleaf.

"Ik kan dit niet", blafte de jonge Labsky. Brokenstar kwam dichterbij en gaf hem even een geruststellende lik. "Ik kan dit niet zonder Littleleaf." Zijn blik was hard, maar dat betekende niet dat zijn hart van steen was. Hij had alleen andere manieren om zijn emoties te uiten. "Natuurlijk kun je dit.", antwoordde de bruine labrador. "Je hebt hier voor getraind, iedere dag van je leven. Littleleaf zou willen dat je dit doet, ook al is hij nu niet hier. Je zult snel de reis maken, en je zal zien dat Starclan je zal accepteren. Ik voel het in mijn botten"

De apprentice had zijn blik op de grond gericht nadat hij dat gezegd had. "Natuurlijk kun je dit." Hij hield zijn blik nog steeds op zijn voorpoten gericht, niet helemaal overtuigd over Brokenstar's bewering. "Je hebt hier voor getraind, iedere dag van je leven. Littleleaf zou willen dat je dit doet, ook al is hij nu niet hier. Je zult snel de reis maken, en je zal zien dat Starclan je zal accepteren." De reu wenkte even twijfelend met zijn oortjes en richtte zijn ogen kort op. "Ik voel het in mijn botten," Hij ademde even diep in. "Ik zal binnen enkele dagen vertrekken." mompelde hij, al was hij nog steeds niet helemaal overtuigd, maar dat liet hij deze keer niet merken aan de leader.

"Ik zal binnen enkele dagen vertrekken.", mompelde Spottedpaw. De labrador knikte, wetend dat de jonge reu niet helemaal overtuigd was maar ook wetend dat hij er niet veel meer uit zou krijgen vandaag. Ja mag van mij zelf kiezen wie je meeneemt, maar minstens één warrior", blafte zijn gebroken stem de Labsky nog toe, alvorens hij wegliep om te gaan jagen.

~Topic uit I guess? (a)

» My life got a second meaning today
» The best things in life [Geboortetopic][Creampup]