De lente is in het land! De temperaturen stijgen, de bloemetjes beginnen te bloeien en de bomen staan vol bloesems. Dit is het seizoen waarin de meeste puppy's geboren worden en waarin ze het meeste kans hebben om te overleven. De prooi ontwaakt uit de winterslaap en zal steeds beter gevoed zijn, zodat ook de honden beter gevoed worden.
Affiliates
Wil jij een linkpartner worden? Stuur dan een pm naar Stonepup met als onderwerp "linkpartner" en vermeld daarin zeker: het onderwerp van de site, een banner van de site (130px x 60px!) en de naam van de site!
Onderwerp: My life got a second meaning today vr apr 03, 2015 10:57 pm
Gestoord in haar slaap van het vreemde gevoel in haar onderbuik, meteen sprong ze op en gromde zacht. Ze realiseerde zich niet veel later dat dit waarschijnlijk haar kleine wondertjes zouden kunnen zijn. Ze liep met een rare pas richting de nursery, ze legde haar lichaam in het donker in de compleet lege nursery terwijl de persweeën begonnen.
Ze staarde naar de doodgeboren pups en keek naar de kleinste van de drie, de enige die leefde. Haar puppy, de gene die een tweede mening aan haar leven had gegeven. Nu had ze hem op de eerste plaats staan en onder hem direct de clan. Een naam was enkel het gene wat hij nu nog moest krijgen. 'The sky who smiled upon his fur, my firstborn my only born. My Skypup.' De perfecte naam voor een puppy wiens twee zusjes hoog in de sky bij de starclan waren. Ze haalde haar tong over de twee dood geborenen voor ze skypup bij zijn nekvelletje greep en in een ander nest zich neerlegde. En hem verder schoonlikte, en naar haar buik duwde.
Stonepup Admin
Aantal berichten : 95
Dog info Leeftijd: 1 Moon Ras: Husky Partner: I am a rock, I am an island
Onderwerp: Re: My life got a second meaning today za apr 04, 2015 1:54 pm
Het was stil en rustig op de plek waar hij zich bevond, waar dat ook mocht zijn. Het enige wat hij wist was dat hij veilig was, en dat was alles wat zijn brein nu kon begrijpen. Hij was nog niet geboren, al duurde het niet lang meer. De ruimte leek te krimpen, en een slap, levenloos lichaampje gleed weg van zijn veilige cocon. Ook een tweede onderging hetzelfde lot. Toch wel wat bang naar wat zijn lot zou zijn, begon hij tegen te stribbelen. Ergens wist hij wel, via zijn instinct, dat dit doodnormaal was. Dat het perfect gezond was, wat er zou volgen. Het ene moment zat hij nog in zijn veilige, holle plek, het volgende moment blies de koude wind op zijn natte vacht. Hij rilde en piepte luid toen hij opeens opgetild werd aan zijn nekvel. De geur die van de hond die hem optilde kwam was geruststellend, en toen Skypup - want zo heette hij vanaf nu - weer neergelegd werd begon hij zelf al wat te kruipen naar de plek waar de heerlijkste geur vandaan kwam. Instinctief begon hij ook te zuigen, want dat was eigenlijk alles wat hij kon. Niet eens zien, of praten, maar dat zou nog komen. Dit was het begin van zijn leven.
