De lente is in het land! De temperaturen stijgen, de bloemetjes beginnen te bloeien en de bomen staan vol bloesems. Dit is het seizoen waarin de meeste puppy's geboren worden en waarin ze het meeste kans hebben om te overleven. De prooi ontwaakt uit de winterslaap en zal steeds beter gevoed zijn, zodat ook de honden beter gevoed worden.
Affiliates
Wil jij een linkpartner worden? Stuur dan een pm naar Stonepup met als onderwerp "linkpartner" en vermeld daarin zeker: het onderwerp van de site, een banner van de site (130px x 60px!) en de naam van de site!
Dog info Leeftijd: 35 moons Ras: Australian Shepherd Partner: Remember we love once we're parted, someone near to your heart. Finding love, planning a future. Precious moments you'll never forget.
Onderwerp: Fish and chips za apr 04, 2015 10:37 pm
great spirits of all who lived before, fill our hearts and souls with all you know
Erg vaak kwam de reu niet in de buurt van de Vierboom, maar omdat hij vandaag toch niet veel beters gedaan had kon hij best eventjes een kijkje nemen. Waarschijnlijk zag de grote boom in het midden van de open plek er weer prachtig uit, vol met bloesems. Normaal gesproken zag men het enkel 's avonds, tijdens volle maan als er een clanmeeting was. Het leek hem ook wel eens bijzonder om er gewoon overdag heen te gaan, dus dat was het plan vandaag. 's Morgens had hij zijn taken uitgevoerd: gejaagd en een kleine patrouille langs de rivier gelopen. Nu was het ongeveer halverwege de middag en begaven zijn poten hem steeds meer in de richting van de Vierboom. Het was een eindje lopen, maar Stormtalon had een groot uithoudingsvermogen dus viel het voor hem wel mee. Eenmaal bij de open plek aangekomen keek hij nieuwsgierig rond, ging zitten op ThunderClan's kant van het gebied en wachtte tot er iets interessants zou gebeuren.
Onderwerp: Re: Fish and chips ma apr 06, 2015 8:06 pm
Een koel briesje gleed over het RiverClan gebied, maar in combinatie met de schijnende zon was de temperatuur prima. En, in vergelijking met de winter was dit weer geweldig. De rivier stroomde rustig, klotste af en toe tegen de kant. Een vrij kleine teef liep langs de rivier, kijkend naar de rivier, zichzelf tegenhoudend om de rivier in te springen. Ze had dus gewoon echt heel veel zin om nu te gaan zwemmen, aangezien het vrij lang geleden was dat haar vacht het fijne water van de rivier gevoeld had. Een glimlach lag op de lippen van de teef, haar staart zwiepte zachtjes geen en weer. De geuren van de lente waren al goed te ruiken in het gebied, enkele bloemetjes waren al uit de grond gekomen en waren in een soort rij langs de rivier gaan groeien. Het zag er leuk uit, geel, roze, oranje en paars, allemaal prachtige kleuren. Je werd er gewoon spontaan vrolijk van. Apple zou vandaag nog wat jagen, maar eerst zou ze genieten van het geweldige weer, van het prachtige territorium, van de opbloeiende natuur. Want, dit was immers het seizoen van de pups, van de bloeiende bloemen. Alles ging in dit seizoen om nageslacht op de wereld zetten. Zowel voor dieren als voor planten. En ook de clan had nieuwe warriors nodig. Maar tot nu toe had ze nog geen enkele queen gezien, wat haar enkele zorgen baarden. Met meer honden zoals haar, was de clan niet gered. Ze gaf de clan voedsel ja, maar ze was geen vechter. En aangezien het nooit uit te sluiten was dat er een plotselinge 'oorlog' kwam, moesten er wel enkele goede vechters zijn. En die waren er natuurlijk ook, maar niet genoeg. De teef zuchtte kort. Het kwam wel goed. Ze moest op Rockstar vertrouwen. Ineens was ze aangekomen bij de fourtrees. Ze fronste. Was ze echt zo ver gelopen. Ze grinnikte kort, waarna ze rond keek. Dit was het heilige gebied van de StarClan. Hier zou altijd vrede zijn. Daarom voelde ze zich al een stuk veiliger hier. Iemand op dit gebied aanvallen zou een grote schande zijn, al moest je BloodClanners niet onderschatten. De teef ging rustig zitten en keek naar alle bomen, maar bleef bij de rand van het RiverClan gebied. Ze rook de geur van ThunderClan, wat haar alweer iets alerter maakte. Haar oren, welke veilig in haar nek lagen, schoten naar voren. Ze stond vrijwel meteen ietwat gespannen op, maar toen viel haar blik op een ThunderClanner, met een bijzonder mooie vacht. Ze keek de hond nieuwsgierig aan, maar had algauw door dat het een reu was, wat ervoor zorgde dat ze wat naar achteren stoof. Niet bang zijn, het is goed. Maar hoeveel ze zichzelf ook aansprak dat het goed was, ze kon geen rust vinden. Ze draaide haar oren weer in haar nek en keek schuchter en beschermend naar de reu. "Hoi." Haar begroeting klonk kortaf, hard, maar ook de angst was duidelijk te horen. Haar ademhaling schokte wat.
