IndexZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen
Wich season are we in?

Newleaf
De lente is in het land! De temperaturen stijgen, de bloemetjes beginnen te bloeien en de bomen staan vol bloesems. Dit is het seizoen waarin de meeste puppy's geboren worden en waarin ze het meeste kans hebben om te overleven. De prooi ontwaakt uit de winterslaap en zal steeds beter gevoed zijn, zodat ook de honden beter gevoed worden.
Affiliates


Wil jij een linkpartner worden? Stuur dan een pm naar Stonepup met als onderwerp "linkpartner" en vermeld daarin zeker: het onderwerp van de site, een banner van de site (130px x 60px!) en de naam van de site!

Inloggen
Gebruikersnaam:
Wachtwoord:
Log me automatisch in bij elk bezoek: 
:: Ik ben mijn wachtwoord vergeten
Wordcounter
Aantal Woorden: 0
Switch accounts



Staff
Stonepup
Algemeen
Spottedpaw
Algemeen
Mudpatch
Lay-out

 

 » Let it drift away (open)

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Briarshine

Briarshine


Teef
Aantal berichten : 36

Dog info
Leeftijd: 36 moons
Ras: Border collie
Partner: Love isn't blind, it's retarded

» Let it drift away (open) Empty
BerichtOnderwerp: » Let it drift away (open)   » Let it drift away (open) Emptywo feb 25, 2015 10:27 pm

Briarschines witte poten dreunden over de grond. Haar nagels duwde ze de modderige aarde in en haar buik bracht ze zo laag mogelijk over de grond, haar passen zo groot mogelijk. Ze had haar heterochrome ogen deels dichtgeknepen tegen de miezerende regen die erin prikte. Haar lange vacht was al doorweekt en plakte akelig tegen haar lichaam aan, waardoor ze nog fragieler leek dan ze normaal gesproken al deed. Toch deerde geen van alles haar dit, ze ging immers naar haar meest favoriete plek in heel het territorium.
Briarshine vertraagde haar tempo pas toen ze de heuvel naderde, een kleine hoop keien erop verzameld. In de zomer waren deze altijd prettig warm en kon ze er uren op liggen. Ze wist dat ze nu glad waren en te onbetrouwbaar om op te treden. In een rustige galoppas beklom ze de heuvel en stopte op de top. Haar tong hing al uit haar bek en haar flanken gingen hevig op en neer. Voor het eerst sinds haar reis kon ze met haar rug tegen de wind in staan en haar ogen volledig openen. Ze keek over de Highlands, met het heidegras en verder slechts enkele struiken. Hier kon de collie de wind pas echt door haar vacht voelen en had ze enige vorm van overzicht. Vanaf hier kon ze bijna heel het territorium zien. De rivier, het kamp verscholen achter het riet, het kleine bos en ze wist dat ergens daar de waterval zich verschool. Met een zucht plaatste ze zich comfortabel in het natte gras.

Briarshine vluchtte vaak naar deze plek, weg van het kamp, weg van de drukte. Dit was een plek waar ze enkel haar eigen gedachtes en de wind hoorde. De regen maskeerde bijna alle geuren, waardoor haar hersenspinsels nog kalmer werden. Ze legde haar kop op haar poten en staarde tussen het gras. Ze was nooit een hond geweest die genoot van haar eigen soort. De rest voelde zich prettig binnen de beschermde muren van het kamp, rondom andere honden waarmee ze constant kletsten. Nee, zo was ze niet. Vaak werd ze ook wel 'bot' en 'kortaf' genoemd. Daarom at ze ook vaak alleen. En ze vond het niet erg, ergens vond ze die eenzaamheid en solidariteit aangenaam. In de patrouilles hing ze ook meestal achteraan of verkende ze vooraan. Jagen deed ze vaak alleen. Afzonderlijk kon ze alles gewoon beter, dan waren er minder prikkels, minder oninteressante roddels, minder alledaags, inhoudsloos gekwek.

Verbaast hief de teef haar hoofd toen er een vage geur haar neusgaten binnendrong. Meestal liet iedereen haar hier wel op zichzelf, nooit eerder had iemand belangstelling in haar getoond. Meteen schoten haar oren beschermend naar achteren en schoten haar ogen heen en weer.
‘Wie is daar?’ klonk haar stem bevelend voordat ze zichzelf omhoog hees en eens kort uitschudde. Het had weliswaar weinig zin, maar het was uit de macht der gewoonte. Ze hief haar kop een tikkeltje dominant omhoog en spande haar spieren behoedend aan.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.actieforum.com
Appleshade
Starclan
Appleshade


Aantal berichten : 98

» Let it drift away (open) Empty
BerichtOnderwerp: Re: » Let it drift away (open)   » Let it drift away (open) Emptyvr feb 27, 2015 11:19 pm

Het was slecht weer, duister weer, vooral door alle zwarte wolken, welke de hemel al enkele dagen versierden. Regen kletterde onophoudelijk de lucht op de modderige bodem, maakte het RiverClan gebied drassig en de rivier wild. De prooi was in hun holletjes gevlucht, terwijl de ijskoude wind over het gebied streek. Het waren slechte tijden voor RiverClan, alle prooien verdwenen, de kou was te vroeg gekomen. Het zou een harde winter worden.
Door de strepen op de bruine vacht van de Staffordshire bull terrier viel ze amper op als ze door het gebied liep. Alle herfstkleuren verborgen haar prima, maar ook haar doodstille jagerstred lieten haar niet opvallen. Ze was een prima jager, ze had vaak zat grote hoeveelheden prooi het kamp binnen gezeuld. Vechten was niet zo haar ding. Sinds het patrouille incident, waarbij ze gewond raakte en een patrouillelid stierf, wilde ze niet meer vechten. Ze wilde alleen jagen, ze wilde anderen geen pijn doen. Toch wist ze dat ze moest strijden, als er iets met de clan gebeurde. Ze zou dat ook doen, al was het met moeite. Iemand opzettelijk pijn doen, was niets voor haar. Ze zou al helemaal nooit iemand vermoorden. Als het toch ooit gebeurde, zou ze nooit meer van het spijt gevoel af komen, zou ze amper weten hoe ze verder moest, zonder aan dat moment te denken. De jonge teef schudde eventjes haar kop, ze moest daar niet aan denken. Ze moest zich concentreren op het jagen.
De koude wind stond gunstig haar kant op. Appleshade duwde haar neus in de lucht. De regen had de meeste sporen uitgewist, maar ze rook toch de vage geur van een waterrat. Vrijwel meteen zette ze al haar zintuigen op scherp. Haar bruine ogen zochten naar beweging, al was dit vrij lastig, aangezien de wind wel meer liet bewegen. Haar oren vingen geen enkel ander geluid op dan de harde wind, maar haar neus ving keer op keer een vage, wel verse geur op. De prooi moest zich ergens voor haar bevinden. Haar grote, bruine ogen zochten naar een bruine vacht en algauw vond ze deze, knabbelend op een stokje. Appleshade sprong meteen in haar jachthouding. Doodstil sloop de staffordshire bull terrier richting het dier. Deze zou haar nooit op kunnen merken doormiddel van geur, aangezien de wind haar kant op stond. Alleen als deze toevallig opkeek, zou de prooi haar op kunnen merken. De teef sloop nog een stukje naar de waterrat, waarna ze naar de prooi sprong. Haar nagels kletterden op een gladde steen, waardoor de rat opkeek. Ietwat geschrokken keek de teef naar de gladde steen. Ze sloeg met haar poot tegen de rat, zodat deze meegleed. Appleshade probeerde zich van de steen af te krijgen, maar ze gleed door. Snel greep ze de rat met haar tanden, haar sterke kaken klapten met een grote kracht op elkaar, waarna ze van de hoge steen af viel en ietwat verdoofd van een laag heuveltje af rolde. Sterk hield ze de bruine, inmiddels dode, rat tussen haar sterke kaken, haar ogen sluitend en zich klein makend, zodat de eventuele klap niet al te veel schade aanbracht. Algauw remde een struik haar af. Verdoofd bleef ze liggen, haar ogen langzaam openend. Ze zag alles dubbel, maar stond snel weer op en schudde zich uit. Pijn moest je negeren, als goede warrior. Ze voelde de klap goed aan haar schouder, het was dan ook zeker geen zachte klap geweest, maar ze had weleens erger meegemaakt. Toen ze in de rivier viel bijvoorbeeld en niet meer omhoog kwam, maar werd afgeremd door een steen, welke in de rivier stond. Dit had wel honderd keer meer pijn gedaan dan dit. Ze fronste eventjes toen ze een stem hoorde. Een commanderende stem vroeg wie er was. De bruine ogen van de Staffordshire bull terrier vielen op een teef, een bijzonder gekleurde border collie. Briarshine, wist Appleshade. Een teef met een niet zo geweldige reputatie in de clan, een die vrijwel altijd alleen zat. De brindlekleurige teef keek echter vriendelijk naar de teef. "Appleshade hier," sprak de brindlekleurige hond rustig, met een vriendelijke toon. Nog altijd zag ze een beetje dubbel. Opnieuw schudde ze haar hoofd. Ze negeerde de dominante houding van de teef. "Briarshine is de naam, toch?" vroeg ze, opnieuw met die vriendelijke, rustige toon. De teef liet de waterrat op de grond vallen en maakte haar vacht weer in orde, zodat alle modder en stukjes bladeren eruit waren. De kop van de staffordshire bull terrier kantelde wat naar rechts, terwijl haar bruine ogen de teef onderzochten. Appleshade was benieuwd naar de dominantie en de commanderende toon in de stem van de hond tegenover haar, of dit een reden had. "Is alles oké met je?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Briarshine

Briarshine


Teef
Aantal berichten : 36

Dog info
Leeftijd: 36 moons
Ras: Border collie
Partner: Love isn't blind, it's retarded

» Let it drift away (open) Empty
BerichtOnderwerp: Re: » Let it drift away (open)   » Let it drift away (open) Emptyzo maa 01, 2015 2:30 pm

Briarshine oren spitsten zich toen ze gerommel hoorde. Even later eindigde dat met luid geritsel in de bosjes en ze zag een struik enkele meters van haar vandaan vervaarlijk bewegen. Direct nam de teef een nog gespannener houding aan en de haren rondom haar nek kropen omhoog. Even later zag ze in de bosjes een bruine vacht die behoorde tot een Staffordshire bull terrier. Ze forceerde haar vacht weer plat te gaan liggen en keek de teef argwanend aan. Ze herkende haar clangenoot wel, dit was Appleshade, een formidabele jager. Met een zucht plofte ze haar achterste op de grond en probeerde een ontspanning houding aan te nemen.
"Appleshade hier," sprak ze. Gemaakt vriendelijk, naar haar mening, ze wist immers dat ze niet de meest geliefde hond in de clan was. ‘Ik weet wie je bent, ik heb je bezocht in de nursery toen je slechts nog een pup was,’ sprak ze kalm, een tikkeltje geïrriteerde ondertoon was hoorbaar in haar stem. Ja, ze was ouder dan deze teef en had haar kunnen zien opgroeien van pup, naar apprectice en uiteindelijk een warrior. Ze richtte haar ogen even kort nieuwsgierig op de teef, waarna ze weer een norse blik op haar gezicht zette. Dat was zowat haar doorsnee blik, het was op haar gezicht gegroeid, als een teek die niet los wilde laten.
"Briarshine is de naam, toch?" Ze knikte als antwoord op de vraag van de teef. Ze kneep kort haar ogen dicht om de modder en het struikgewas die de teef van zich afschudde niet in haar ogen te krijgen. Toch spatte er wel een klodder modder op haar wang en ze snoof even kort. ‘Dankjewel,’ mopperde ze en wreef kort haar voorpoot langs haar gezicht om zichzelf van de modder te ontdoen.
Ze richtte haar heterochrome ogen weer op Appleshade. Het merkte haar op dat ze werd onderzocht door de teef en ze kon het niet laten om even haar neus iets in de lucht te steken. "Is alles oké met je?" was de vraag die volgde van de teef.
‘Natuurlijk,’ antwoordde ze fel op de vraag van de teef. ‘Waarom zou het niet "oké" zijn?’ vroeg ze bits. ‘Ik bedoel, het is fantastisch weer,’ mopperde ze terwijl ze een blik naar de donkere hemel wierp.
Pas nu viel haar de rat op die de warrior kennelijk pas had gevangen. Ze begon er al van te watertanden toen ze de verse prooi zag. Ze wierp haar ogen ervan af en keek teef aan.
‘We kunnen ons net zo goed nuttig gaan maken, want ík heb geen zin in een "gezellig" praatje,’ zei ze verrassend nuchter. Ze stond weer op en zette al een paar passen terug richting het kamp. Haar ogen richtten zich op haar geliefde highlands, waarna ze weer naar de brindlekleurige teef gingen. ‘Als we nou vanaf hier naar de rivier werken, kunnen we samen misschien meer vangen,’ sprak ze praktisch. Ze jaagde misschien het liefst alleen, maar op heideland jagen was sowieso lastiger voor de wat langzamere, dikkere Riverclan honden die gewend waren aan vissen en een rijk rantsoen. Nu bladkaal eraan zat te komen moesten ze rekenen op minder prooi en op hun vetreserve die ze in bladgroen hadden opgebouwd. ‘Misschien kunnen we wat konijnen vangen,’ vervolgde ze en ze schudde zich nog een maal nutteloos uit en wachtte op de reactie van Appleshade.

OOC: Beetje meh, sorry.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dreamhorses.actieforum.com
Gesponsorde inhoud





» Let it drift away (open) Empty
BerichtOnderwerp: Re: » Let it drift away (open)   » Let it drift away (open) Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
» Let it drift away (open)
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Well okay then [OPEN]
» Aah, a perfect day. {open}
» benvenuto? [Open]
» Who will save you now |Open
» To much happiness (open)

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warriordogs :: Riverclan's territory :: Riverclan's territory :: Highlands-
Ga naar: